شرمندم اگه بدم هرکس بود نده صنم

بذار بگن غریبم ، نذار کمرم شه خمیده تر

آبروت و دست بگیر اعتبار و پس بگیر

حق میدم بهت خسته ای

راه تو که بسته نی ، عزیزم خستم

چون دست و پام و بستن

نبینم کُفری ، باشی یه وقت از من

شرمندم اگه مثِ زهر تلخم

اگه مثِ برگ زردم ،اگه پاییزم و توویِ فصل مرگم

نه دیگه نشینی پام ، ته رسید مسیر ما

هه دوتا اسیر باد ، هی نتا همیشه فاش

شق شق صدای چک ، تق تق صدای در

دو صدا که دیگه در نمیاد ، و بحث من و تو سر نمیاد